Misterium muzyczno-taneczne „Echo Sacrosongu” z Rzeszowa 29. XI.14. godz. 15.45 - Kraków,
2015-01-01
Stwórca rodziny
Część 1
NARRATOR:
„A wreszcie rzekł Bóg: uczyńmy człowieka na Nasz obraz, niech panuje nad wszystkim na ziemi. Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył, stworzył mężczyznę i niewiastę”.
Św. Jan Pawel II w encyklice „Novo millenio ineunte” pisze: „szczególną uwagę należy też poświęcić polityce prorodzinnej, nieodzownej w chwili obecnej, gdy obserwujemy głęboki i rozległy kryzys tej podstawowej instytucji. Należy zabiegać o to, aby dzięki najpełniejszej formacji ewangelicznej, chrześcijańskie rodziny potrafiły coraz bardziej przekonująco ukazywać, że możliwe jest przeżywanie małżeństwa w sposób całkowicie zgodny z zamysłem Bożym oraz prawdziwymi potrzebami ludzi – małżonków –a nade wszystko dzieci”.
Zespół Echo Sacrosongu przedstawi symboliczny obrzęd adwentowy w rodzinie. Temat związany z pierwszymi rodzicami, rodziną z Nazaretu i każdego z nas. Utwory o boskim fenomenie stworzenia są oparte na motywach Świętej Rodziny. Recytacje nastrojowych utworów o Stworzycielu tworzą z nimi jedno widowisko muzyczno- taneczne. Do wybranych utworów z orkiestrą oraz ruchem scenicznym zespołu tanecznego, chcemy ukazać piękno Świętej Rodziny.
CHÓR I ORKIESTRA:
Kantyczka sł. ks. Marian Dziubiński, muz. Ks. Jan Pryputniewicz, chór z „góralskim dostawianym”
Słowo stawa się Ciałem –sł. Zb. Bednorz, m. Marian Sawa, sol. Marian Misiakiewicz
Recytacja poezji sacrosongowej z orkiestrą do kanonu: „Wypłyń na głębię” 3x
1. Stworzyłeś Boże Wszechświat cały
Wszechświat bez granic i bez końca
I czas stworzyłeś wiecznotrwały,
W nim rodzą się i gasną słońca.
2. Stworzyłeś Boże lądy, wody
I wichry co mkną huraganem,
Stworzyłeś światy i zachody
Słońcem i tęczą malowane.
4. Ale największym cudem Boże,
jaki stworzyłeś na tej ziemi,
jest serce co pomieścić może,
Boga samego w Majestacie.
5. Bądź wywyższony, uwielbiony
Stwórco i serca mego Panie
I Imię Twoje Nieskończoność,
A jako rzekłeś: „niech się stanie
TANIEC „ STWORZENIE ADAMA I EWY” z ork. do utworu Czarna Madonna, muz. Edward Bauer
Część 2
NARRATOR: „I słowo stało się Ciałem i zamieszkało między nami”. Dzisiaj wiemy, że” tak Bóg umiłował świat, iż Syna Swego Jednorodzonego dał, aby nas zbawił”. Syn Boży stał się człowiekiem i wychował w rodzinie.Tym „nabożeństwem twórczości” wielbimy„Sprawcę rodzinnych zachwytów” i prosimy o potrzebne łaski: „Czuwająca na rozdrożu Madonno Radosna, dla prostaka i wielmoży, dla wilka i osła; Biedakowi i smutnemu, cichość serca, odpoczniecie; Zakochanym dobre slowo i wzajemną oczu spowiedź; Okaż ludzi jak miłować, Bogu życie ofiarować.
Przedstawimy obrzęd adwentu w rodzinie Józefa i Maryi: modlitwa małżonków, czytanie Biblii, gesty miłości i szykowanie kołyski „żłobka” na narodzenie Dzieciątka Jezus.
CHÓR I ORKIESTRA
Pieśń o św. Józefie sł. Maria Jozefacka, .muz. Jan Walczyński, śpiewa Konrad Bała
Nie trwóż się Mario, sł. Jadw. Korczakowska, muz. Mariusz Matuszewski, śpiewa Kasia Feret
RECYTACJA poezji sacrosongowej: sł. kard. Karol Wojtyła, z ork. „Jezu ufam Tobie”
Ta chwila całego życia, raz doświadczona w słowie,
A odkąd mym ciałem się stala, karmiona we mnie krwią
I w uniesieniu noszona, ta chwila się dotad pogłębia,
W moim sercu wzbierała cicho jak Nowy Człowiek,
Gdy trwalo zdumienie mysli i praca codziennych rąk.
Ta chwila u swego szczytu, jest znów tak samo świeża,
Bo znów znajduje Ciebie, brak tylko kropli u rzęs,
W której promienie oczu topniały na chłodnym powietrzu.
Za to znużenie ogromne znalazło światło i sens.
Są takie chwile u matek, gdy tajemnice człowieka ,
Odsłania im w źrenicach pierwszy głęboki błysk,
Jakby dotknięcie serca za cienką falą wzroku.
Pamiętam błyski takie, które minęły bez echa,
A we mnie miejsca starczyło, na prostą zaledwie myśl.
Ta chwila u swego szczytu, jest taka sama i świeża,
Bo znów odnajduje Ciebie, brak tylko kropli u rzęs,
W której promienie oczu, topniały na chłodnym powietrzu,
Za to znużenie ogromne, znalazło światło i sens
TANIEC O ZWIASTOWANIU N.M.P. Z ORKIESTRĄ DO UTWORU „ZWIASTOWANIE”
Część 3
NARRATOR: „W owym czasie udał się Józef z Galilei do Betlejem, żeby dać się zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła go w pieluszki i położyła w żłobie,gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie
„Bóg stworzył mężczyznę i kobietę na obraz i podobieństwo Swoje”. Obydwoje mają tę samą ludzką naturę i mają się wzajemnie uzupełniać. Zostali powołani przez Boga do przekazywania życia następnym pokoleniom. Nowe życie jest owocem miłości małżonków, będącej odblaskiem miłości Boga Stwórcy. Od początków dziejów ludzkości małżeństwo było rzeczą świętą”.
RECYTATOR poezji sacrosongowej
Pieśń o Ojcu”- sł. ks. Henryk Szydlik, ork. “Sing Alleluja to d’Lord”
1. Więc śpiewam pieśń do Ojca:
Tyś bochnem chleba na głód,
Wodą źródlaną na skwar,
Ogniem kominka na chłód
2. Tyś rekawicą w zimie,
harmonią szczęścia u ramion,
uśmiechem szczęścia na smutek,
rozbitkom drogą ukazaną.
3. Odwagą i entuzjazmem
Napełniasz szare dni,
Słonecznym winem otwórz drzwi
Miłości, która nie zna granic.
.
CHÓR I ORKIESTRA
Rodzino Święta z tańcem 2 Aniołów, sł. Jadw. Urbanowicz, muz. Edward Bury
Pokój ludziom dobrej woli: sł. Zbig.Kurhan, muz. Roman Żyliński, śpiewa Marek Wolski, chór refr. wykonuje z publicznością i ze splecionymi rękami
Narrator:
scenariusz: ks. Andrzej Szpak, dyrygenci: orkiestra - Paweł Dubiel, chór- Katarzyna Feret, choreografia: Bernadetta Sikora, narrator: Adrian Skoczyłas recytator: Konrad Bała, akustyk: Kamil Marcinkiewicz
Hasło naszej parafii głosi:„Opatrzność Boska wcześniej wstaje dla ciebie niż słońce”. Dzięki Niej odbudowaliśmy spalony kościół, wyszliśmy cało z różnych przygód, daliśmy koncerty w Europie, w dalekich Indiach, Ameryce, Maroku i nie brakowało nam niczego. Niech Bóg za to będzie uwielbiony. Chwała św Janowi Pawłowi II za inspiracje dzieła Sacrosongu z prośbą o modlitwę w niebie.
Śpiewamy wszyscy z chórem i orkiestrą hymn Sacrosongu: „Budujemy Kościół Boży, w własnym sercu, w domu, w kraju, budujemy Kościół Boży na calym świecie”.
Tekst Karol Wojtyła, 1969 r. pseudonim Andrzej Jawień, muz. Edward Bajer.