Kazanie na dzień intronizacji i uroczystość Chrystusa Króla

2016-11-20

(Częściowo korzystałem z tygodnika „Źródło”)

Od wielu lat dojrzewa w naszym Kościele myśl, aby uznać Chrystusa Królem i Panem i poddać się Jego prawu.

W Hymnie Watykańskim śpiewamy: „Chrystus wodzem, Chrystus Królem, Chrystus władcą nam”.

Albo też używamy pozdrowienia: „Króluj nam Chryste , zawsze i wszędzie”!

Chcemy wolać: Króluj nam Chryste w naszych sercach, w naszych rodzinach, w parafiach, w naszych szkołach i uczelniach, w środkach komunikacji społecznej, w naszcyh urzędach, miejscach pracy, slużby i odpoczynku, w naszych miastach i wioskach, w całym narodzie i państwie.

Dziękujemy Chryste Królu: za miłość Twego Najświętszego Serca, za chrzest święty, za królewską obecność w naszych dziejach, za miłosierdzie okazywane nam stale.

Przyrzekamy: głosić Twą Królewską chwałę, dbać o chrześcijańskie wychowanie dzieci, bronić Twego królestwa w naszym kraju.

Zawierzamy Ci: Państwo Polskie i rządzących Polską, zawierzamy Ci wszystko co Polskę stanowi, a zwłaszcza tych, którzy nie podążają Twoimi drogami, zawierzamy Ci wszystkie narody świata, a zwłaszcza te, które stały się sprawcami naszego polskiego krzyża.

Prosimy Cię najgoręcej: ”Uczyń serca nasze według serca Twego”.

Teologiczne uzasadnienie intronizacji Chrystusa Króla

Przyjęcie panowania Jezusa, uznanie Go swym Panem, ma znaczenie zbawcze. Jest pragnieniem serc Polaków rozumiejących, że od największych zagrożeń doczesnych nieskończenie groźniejsza jest utrata zbawienia. Współcześnie zagraża ona większej liczbie ludzi na skutek odrzucenia prawdy, na skutek odrzucenia Chrystusa, który jest Prawdą i na skutek odrzucenia Jego prawa miłości. Stąd pragnienie, aby powszechnej detronizacji Chrystusa...-

Polska przeciwstawiła Jego intronizację. Przyjęcie panowania Jezusa Chrystusa ma być z założenia aktem wiary narodu. Celem tego aktu nie jest zapewnienie doczesnej władzy czy dostatku ale poddanie osobistego, rodzinnego i narodowego życia Chrystusowi. Jest odpowiedzią człowieczej miłości na miłość Bożą.

Św. Piotr głosi: ”Tego Jezusa, którego wyście ukrzyżowali, uczynił Bóg i Panem i Mesjaszem czyli Królem”.

A św. Tomasz tlumaczy: „że od Ojca ma Jezus wszelką władzę na niebie i na ziemi, wskutek tego jest Królem wszystkich narodów”.

Stało się tak jak zapowiedział prorok Daniel „Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, i służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki”. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, a jego Królestwo nie ulegnie zagładzie”.

Publiczne przyjęcie panowania Jezusa, nie może Mu dodać władzy, którą posiada jako Bóg. Jego władza jest niezależna od żadnego stworzenia. A naszym zadaniem jest uznać w wierze, że Jezus jest przez proroków zapowiadanym potomkiem Dawida, Królem i Mesjaszem.

Ten akt wiary i uznania Jezusa za Zbawiciela i Króla, jest sprawczy, gdyż umożliwia zbawienie człowieka.

Św. Paweł pisze w liście do Rzymian: „jeżeli swoimi ustami wyznasz, że Jezus jest Panem, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych – osiągniesz zbawienie. Bo sercem przyjęta wiara prowadzia do usprawiedliwienia a wyznawanie jej ustami – do zbawienia”.

Sługa Boża Rozalia Celakówna pisze: „Intronizacja to nie tylko ofiarowanie się, ale odrodzenie serc, poddanie ich po słodkie panowanie Miłości”.

Intronizacja, która dokonuje się na zakończenie roku Milosierdzia to kolejna szansa, by Chrystus Miłosierny stał się Królem i Panem każdego z nas oraz znalazł w naszej ojczyźnie godne mieszkanie.

Uroczystość Chrystusa Króla w swojej wymowie wskazuje na cel, jakim jest zjednoczenia z Bogiem i oddanie się pod panowanie Jego miłości w Królestwie Bożym.

Królowanie Chrystusa wyraża się w zbawieniu człowieka. Przez swoją śmierć na Krzyżu, dał on dowód miłosci względem wszystkich ludzi, a odpuszczajc nasze grzechy przez ufność i skruchę, „pojednał nas z Ojcem oraz uczynił ludem wybranym”.

Apkalipsa św. Jana przedstawia Chrystsua siedzącego na tronie któremu całe stworzenie oddaje cześć. „Pan jest Królem - wrócą do Pana wszystkie krańce ziemi i oddadzą Mu pokłon wszystkie plemiona, bo władza królewska należy do Pana i On panuje nad narodami.

Św. Łukasz pisze, że obecność Chrystusa w życiu społecznym ma polegać na przenikaniu go wiarą, że Królestwo Boże jest pośród nas w Chrystusie miłosiernym, w Jego heroicznej slużbie człowiekowi.

Całe życie Rozalia Celakówna podporządkowała jednemu celowi, aby doprowadzic naród polski do dokonania uroczystego aktu intronizacji. W swoich wyznaniach przytacza słowa Jezusa: „Polska nie zginie o ile przyjmie Chrystusa za Króla w całym tego słowa znaczeniu, jeżeli się podporządkuje pod prawo Boże, pod prawo Jego Miłości. Inaczej, moje dziecko, nie ostoi się. Ostoją się tylko te państwa, w których Chrystus będzie królował. Jeżeli chcecie ratować świat, trzeba przeprowadzić intronizację Najświetszego Serca Jezusowego na całym świecie. Które państwa i narody jej nie przyjmą , nie poddadzą się panowaniu słodkiej miłości zginą bezpowrotnie z powierzchni ziemi i już nigdy nie powstaną. Pamiętaj dziecko. Intronizacja w Polsce musi być przeprowadzona. Polska nie zginie o ile przyjmie Chrystusa za Króla”.

Dalej Jezus mówi do niej: Przyjdzie straszna katastrofa na cały świat – jak zaraz zobaczysz – i w tej chwili powstał straszliwy huk – kula ziemska pękła. Z jej wnętrza wybuchnął ogromny ogień, za nim polała się obrzydliwa lawa, niszcząc państwa, które nie uznały Chrystusa”.

Gdy przez cały rok dziękuje się za łaskę chrztu Polski, gdy mówi się o wspanialości Bożego miłosierdzia i zarazem o niebezpieczenstwie zmarnowania go, nie można zlekcewzyć faktu, że w życiu wielu wiernych mamy do czynienia ze stanem uśpienia wiary, a nawet jej agonii... Można też mówić o swoistym procesie detronizacji Chrysytusa . Stąd pilna potrzeba Jego intronizacji poprzez obudzenie żywej wiary i życia z wiary, wyprowdzenia wielu wiernych z tego swoistego letargu, który prowadzi do cichego odchodzenia od Chrystusa – zostawiając go na marginesie.

Trzeba więc widzieć w intronizacji Chrystusa mocne uderzenie w dzwon, które przy zamykaniu bramy miłosierdzia będzie zwróceniem się do Boga o szczególną łaskę miłosierdzia dla wszystkich .

Ten akt nie jest zwieńczeniem lecz początkiem dzieła intronizacji Jezusa w Polsce i narodzie polskim. Trzeba by Chrysus zapanowywał we wszystkich obszarach naszego życia.

Sam akt oddania Polski przez intronizację mojemu Sercu przyniesie zbawienne korzysci, bo przez to dużo dusz nawróci się szczerze do Boga.

„Widzisz dziecko, mówi Jezus do Rozalii, że szatan jest jak pies na łańcuchu. Pies szczeka, rzuca się na osoby przechodzące, ale ukąsić nie potrafi, jeżeli się do niego nie zbliża. Tak samo szatan nic nie może zrobić żadnej duszy , która się do niego nie zbliży, tj. nie pozwoli na pokusę, na grzech... Gdy udręczenie przyjdzie na ciebie, nic się nie lękaj bo to jest tylko pokusa. Ja cię nie odrzuce od siebie, bądź spokojna. Jak ta łódź na wzburzonych falach się ostoi, gdy nie jest o Mnie oparta, tak samo i Ty bedąc oparta na Mnie pomimo wszystkich przeciwności szczęśliwie dopłyniesz ze Mną.

I z Tobą Kochany Bracie i Siostro. Amen.

A. Szpak

1 komentarz

Dodaj komentarz