PRZED SKLEPEM JUBILERA - owoc przyjaźni - premiera - 20.05 Nowe Miasto Lubawskie i 31.05 Wronki
2012-05-12
Napisał do nas Cordian:
Właśnie sobie zdałem sprawę, że nasz film "Przed sklepem jubilera", powstał dzięki ludziom z pielgrzymki. Niesamowite.
Grzegorz Dolecki - profesjonalny operator, Alicja Patyniak – scenografka, Magda Zaręba, Agnieszka Podbielska - charakteryzatorka, teledysk zrobiła Gabriela Mruszczak, muzyka Sylwester Szweda, który zagrał na pielgrzymce, Adam Mościcki ułatwił nagranie z Maleo Reggae Rockers, Ewa Letki - make up...
Ten dramat Karola Wojtyły z 1960r., to opowieść o miłości i relacjach zachodzących między kobietą i mężczyzną, o konsekwencjach wyboru i braniu odpowiedzialności za siebie wzajemnie. Jest opowieścią o drodze, jaką młodzi ludzie muszą przebyć, aby dotrzeć od powierzchownego zachwytu drugą osobą, do prawdziwej trwałej więzi, która ma być siłą związku. - "Głównym celem powstania tego filmu było stworzenie przestrzeni do refleksji na temat miłości i małżeństwa oraz relacji kobiety i mężczyzny. Film jest dla mnie wynikiem wspólnej pracy, owocem przyjaźni, rezultatem wspólnego patrzenia w jednym kierunku z różnych miejsc, pozycji społecznych. Każdy, który zaangażował się w to dzieło użyczył tyle talentu ile miał. Ni mniej, ni więcej. Film jest opowieścią, nie tylko o postaciach, które nakreślił nam Karol Wojtyła w swoim dramacie, ale też o współczesnej młodzieży" – mówi brat Cordian.
Aktorzy (wronieccy licealiści z kółka teatralnego „Odgrywane Kapsle”, pod przewodnictwem polonistki Ilony Fudali) wraz z ekipą, przez siedem dni, po wiele godzin dziennie, ciężko pracowali na planie filmowym w Nowym Mieście Lubawskim - Nie spodziewaliśmy się, że to nabierze takiego rozmachu - mówi pani Ilona - Miało to być nasze kolejne, zwyczajne przedstawienie. Zresztą rozgłos i rozmach tej amatorskiej, wolontariackiej, pozbawionej jakiegokolwiek budżetu, produkcji zaskoczył wszystkich.
Maleo Reggae Rockers - jednego serca teledysk
Klimat przyjaźni i życzliwości, panujący przy tworzeniu filmu najlepiej oddaje opowieść Agnieszki Podbielskiej:
Przede wszystkim zaczęło się od wiadomości na facebook'u od Cordiana, co robię wtedy i wtedy. Bo potrzebujemy ludzi do ciężkiej pracy fizycznej. No to ja, że spoko, bardzo chętnie. W głowie miałam wizję latania z młotkiem i budowania scenografii, gotowania dla całej ekipy filmowej - nawet mamy się pytałam o przepis na zupę dla 15 osób.
Dotarłam tam razem z Ewą Letki i pierwsze słowa Cordiana: Ewa zajmuje się make-up'em, a ty charakteryzacją... Więc nas wgięło, bo nie miałyśmy do czynienia z czymś takim wcześniej. Było kilka osób z ekipy technicznej i naszym obowiązkiem było wypuszczanie ludzi na plan gotowych no i ewentualna pomoc przy planie-tworzeniu scenografii. Sceny były nagrywane może przez kilka godzin, ale ustawienie wszystkiego, przygotowanie ich... byłyśmy na nogach od 7-23. Nie czuło się tego. Cordian ma dar "łącznia ludzi" tak, aby się dogadywali i tworzyli przyjaźnie na długie lata. i tak się stało tym razem.
Niesamowita była współpraca, potrafiliśmy działać jak jeden organizm. Jak się przygotowywało Annę, to druga dziewczyna na planie poprawiała make-up Teresie. Po prostu można było liczyć na siebie, bo wiadomo, że plan w plenerze, a wszystko jest w domu u Cordiana.
No właśnie, Mama Cordiana... Wspaniała Kobieta. Na ten tydzień była mamą nas wszystkich. Przede wszystkim wpuściła nas do domu i użyczyła wszystkiego, w jednym pokoju była charakteryzatornia, w drugim pokój do nauki tekstu, rozmów i spania. Na górę się nie pchaliśmy, bo Filip zrobił tam plan. Ale i tak integralna częścią domu była kuchnia. Mama Szwarc codziennie podnosiła nas na duchu, robiła kawę-siekierę, żeby móc funkcjonować, częstowała swoją pyszną chałwą i po prostu nas słuchała. Anioł!
Podczas kręcenia tego filmu uwierzyłam w ludzi, w ich dobroć. Niesamowite było to, że śniadania i obiadokolacje przygotowywała nam restauracja - za darmo, przez cały tydzień. To, że udostępnili nam szkołę, kawiarnię, pewna pani otworzyła przed nami swój domek (gdzie nagrywaliśmy scenę z sylwestra i nad jeziorem), zrobiła nam przepyszny obiad! A i tak najlepsze było to, że Cordian podszedł, po nagrywanej scenie w kościele, do ludzi i zapytał się, czy mogliby użyczyć nam swojego domu: łazienki. Oczywiście się zgodzili. W rezultacie nagrywaliśmy jeszcze u nich w jadalni i na sofie - dopóki ciemno się nie zrobiło.
No i jak mogłam zapomnieć: mnie osobiście powaliło to, że pewna Pani, od której pożyczałam ubrania z ciucholandu na weekend dała mi swoje klucze do sklepu, bo ona wyjeżdżała, a ja nie miałam w co ubrać aktorów...normalnie szok! Bo kobieta mi zostawiła swój dobytek.
Wszystko co się działo w Nowym Mieście, to były cuda. Pan Bóg działał i dał nam to nieźle odczuć. Widać Cordian ma niezłe układy tam na górze. hihihi.
Teraz jak patrzę na to wszystko...na premiery, wywiady, teksty, które nawet moi rodzice wyłapują w gazetach...nie wierzę, że było mi dane w tym uczestniczyć. Za to im dziękuje, że byli, że Cordian mnie zaprosił, że teraz mamy co wspominać, ze poznałam tylu wspaniałych ludzi, i że doświadczyłam tyle dobra...
Uroczysta Prapremiera filmu odbyła się 9 kwietnia, w przededniu pierwszej rocznicy beatyfikacji Jana Pawła II, w hotelu Olympic we Wronkach. Poprzedził ją teledysk Gabrieli Mruszczak do piosenki Sylwestra Szwedy Dwie obrączki srebrne. Wzięli w niej udział zaproszoni goście oraz przedstawiciele mediów. W iście hollywoodzkiej oprawie, którą zapewnili uczestnicy happeningu WronCannes, na pokaz dotarli bohaterowie tego dnia - aktorzy i twórcy filmu. Niebawem premiery w wybranych kinach studyjnych w całej Polsce.
(k.)