Biografia Elektrycznych Gitar - prośba o komentarz

Ludzie zaczynają znowu pisać bzdury pod fałszywymi nickami dlatego wprowadzamy moderację komentarzy. Prosimy o podpisywanie się prawdziwym Imieniem, nazwiskiem, ksywką. Wyjątkiem jest skrzynka z intencjami.

A JA ZNAM JEDNĄ PIOSENKĘ (tylko jedną zwrotkę ) O HIPISACH Z ROKU 1972 I DO DZISIAJ JĄ PAMIĘTAM .MOŻE DLATEGO , ŻE USŁYSZAŁEM JĄ BĘDĄC NA AUTOSTOPIE I BYŁA ONA ŚPIEWANA PRZEZ MALUTKIE TRZY DZIEWCZYNKI .PAMIĘTAM NAWET WIOSKĘ : Kopice nad zalewem SZCZECIŃSKIM . TA PIOSENECZKA TEŻ MA WARTOŚĆ TWÓRCZĄ PANIE Uzyel NA DODATEK UKAZUJE TAKŻE BUNT . >> SZŁEM SE SZOSĄ , SZŁEM SE BOSO , BYDŁO MI CUCHŁO , KOLANO MI SPUCHŁO , MIJAŁ MNIE SZNUR HIPISÓW . >>

Włosy elektrycznych gitar to taka sobie pioseneczka, bajeczka, dla przekornych małolatów, której prawie nikt z piosenkarzy hipisowskich nie śpiewał. Chyba jak już nie miał co, albo tak dla zgrywy. Melodia pod publiczkę. Nawet byłem zły jak ją słyszałem. Wiem, że hipisi nie znosili dyskotek a piosenka Włosy elektrycznych gitar jest piosenką podobną do utworów disco polo. Ja i moi przyjaciele śpiewaliśmy owszem mocno pacyfistyczne piosenki, także religijne, różnokulturowe, z najbardziej ambitnymi tekstami. Gdyby to była piosenka z autentycznego musicalu Hair to tak. Ale nie ma porównania. Długie włosy nie były symbolem hipisów polskich. Były jakimś znakiem rozpoznawczym w społeczeństwie. Nigdy nie stałaby się hymnem hipisowskim. Przez wiele lat śpiewaliśmy \"hymn Corteza\". To taki jeden z nas kompozytor. Przytoczę tylko refren: \"Po co wzgarda i pogarda, kiedy pycha z nieba spycha, więc kochajmy bracia się\". Zauważyłem w tej chwili, że we wszystkich zwrotkach a szczególnie w refrenie tego hymnu sam utożsamiam się z ideologią hipisowską. Wsród nas na prawdę była miłość, którą się do dzisiaj pamięta. A powiem jeszcze inaczej, że do najbardziej szanowanych pieśni śpiewanych nawet przez 2 tys. hipisów pod Jasną Górą należała modlitwa - \"Ojcze nasz\" - na melodię prawosławną. Bo ta pieśń łaczy. Trzymaliśmy się zawsze wtedy za ręce. Taki łańcuch rąk, który podchwycił Marek Kotański. W Monarze nie było miejsca na miłość jak i w tej pioseneczce elektrycznych gitar. Hipisi najbardziej wyrażali się w tanecznym, religijnym rytmicznym, spokojnym bluesie. Ukazywali w nim siebie, swoje wartości, ideały, była to forma kontrkultury przekazywana za pomocą muzyki.Prawie nie słyszałem trywialnych piosneczek ale poważne teksty: Na 1-wszym miejscu wymieńmy ich wzorce: Janis Joplin, Jimi Hendrix Eric Clapton, Joh Mayal a w Polsce przede wszystkim idol hipisów Rysiek Ridel. Hipisi uważali, że ojcem polskiego bluesa w Polsce był Tadeusz Nalepa. Te osoby cały czas swoja muzyką reprezentowały idee ruchu hipisów. Ja raz w formie bluesa wykonałem kiedyś całą Mszę podczas Taize w Budapeszcie na początku lat 90-siatych. Na tym ekumenicznym spotkaniu było wtedy z Polski ok. 200 osób ruchu hipisowskiego. Nie wiem jak tu skończyc. Może tak. Hipisi to nie bunt, to alternatywa i kontrkultura oraz poszukiwanie\" ziemi obiecanej\". A ona przyjdzie razem z \"Cywilizacją miłości\".