NAJKRÓTSZA DROGA

Kocham Cię za te słowa Joasiu. Właśnie taka byłaś i jesteś dalej. Chce się iść za Tobą. Chce się tak kochać, bo się jest tak kochanym. I tutaj też powiem, Wam KOchani, że przeżylismy w Krakowie na skałkach z rodzinami krakowskimi Misterium MIłosci w Duchu świętym.

Nie wierzę ! - powie ktoś - to za grzeczne,albo za bardzo niesamowite ... Przecież odczuwam taki ból egzystencjalny, że żadna bajeczka,kazanie - tego nie uśmierzy ... A Duch Święty Ciebie Pragnie ! i ten ból ,to wycie w sobie które dławisz ,to niekoniecznie jest Twój ból ,to -:PRAGNIENIE DUCHA ŚWIĘTEGO !, to Dłoń NAMIĘTNEJ MIŁOŚCI BOGA - Który chce Cię zdobyć,Który Cię Pożąda .szaleje za Tobą = pragnie Cię zdobyć dla Siebie i dla Ciebie !,bo Bóg nie jest Egoistą i Egocentrykiem, Bóg - Miłość - chce Ci OBJAWIĆ prawdziwą - twoją- ! tożsamość - godność -Dziecka Królewskiego = Dziecka Bożego. Może już wiesz,że pragniesz Ducha Bożego,to już coś,ale jeszcze mało , bo nie wiesz że to -: On -Duch Wiecznego Życia i Szczęścia - Pragnie Ciebie bardziej niż Ty Jego i o to chodzi by dać się ogarnąć Jego ! UCZUCIEM,by oddać się Jemu z miłością w MIŁOŚCI. Wiara bez Ducha Świętego jest czymś NIEMOŻLIWYM !!! To Duch Święty daje wiarę.

ZNAKAMI OBECNOŚCI DUCHA ŚWIĘTEGO W ŚWIECIE SĄ DARY I CHARYZMATY. Tradycja przypisuje Duchowi Świętemu siedem darów, które - zgodnie z symboliką liczby siedem - odzwierciedlają pełnię, doskonałość, choć - naturalnie - nie wyczerpują działania ich Dawcy. Wylicza je Izajasz prorok mówiąc o Mesjaszu, pierwowzorze wszech doskonałości, a zarazem naszym pierwowzorze: \"I spocznie na Nim Duch Pański, duch mądrości i rozumu, duch rady i mocy, duch umiejętności i bogobojności, i napełni Go duch bojaźni Pańskiej\" (Izajasz 11,2. 3). OWOCAMI DUCHA ŚWIĘTEGO SĄ CNOTY, KTÓRYCH CZŁOWIEK NABYWA, WSPÓŁDZIAŁAJĄC Z DARAMI DUCHA ŚWIĘTEGO. PAWEŁ APOSTOŁ WYMIENIA ICH DWANAŚCIE (GAL. 5,22): \"A owoc Ducha jest: 1. miłość (Boga i bliźniego); 2. wesele (w Bogu); 3. pokój (z ludźmi i z sobą); 4. cierpliwość (w przeciwnościach); 5. dobrotliwość (łagodność); 6. dobroć (serca); 7. cichość (wytrwałość); 8. nieskwapliwość (wybaczanie uraz); 9. wiara (czyli wierność w służbie Bożej); 10. skromność (nieunoszenie się namiętnością); 11. wstrzemięźliwość (powściągliwość dla miłości Boga); 12. czystość (w myślach, słowach i uczynkach). NIEKTÓRE Z NICH MOŻE JUŻ POSIADAMY, O INNE MOŻEMY PROSIĆ CZY WRĘCZ SIĘ O NIE UBIEGAĆ. BO TAKŻE I DZIŚ DUCH ŚWIĘTY \" WIEJE\" PRZEZ CAŁY ŚWIAT Z OGROMNĄ SIŁĄ, Z JEDNEGO KRAŃCA NA DRUGI, ROZDZIELAJĄC SWE DARY Z TAKĄ SAMĄ SZCZODROBLIWOŚCIĄ JAK W CZASACH APOSTOLSKICH. Jakich darów Ducha Świętego ludziom najbardziej potrzeba? Czego pragną i o co proszą? Każdy z pewnością o coś innego, adekwatnie do swoich potrzeb i możliwości. Pomocna może okazać się tutaj modlitwa o właściwe rozeznania w kwestii własnych pragnień. Działanie Ducha Świętego może być tylko wtedy skuteczne, jeśli spotka się z otwartością ze strony człowieka. Te bardzo głębokie ludzkie pragnienia i tęsknoty znalazły swój wyraz szczególnie w poezji. JEDNYM Z POLSKICH POETÓW, ŻYWIĄCYM OGROMNĄ CZEŚĆ DLA DUCHA ŚWIĘTEGO, BYŁ KS. JAN TWARDOWSKI, który docenił bardzo istotny dla każdego z Nas – „DAR POKOJU” : „Duchu Święty, który wszystko łączysz i chcesz, żeby była zgoda. Prosimy Ciebie, żeby nie było ludzi zagniewanych, żyjących jak pies z kotem, dokuczających sobie tam i z powrotem, takich, którzy nawet w czasie arytmetyki pokazują sobie języki. Duchu Święty, ni z tego ni z owego, tchnij na nas, chuchnij na całego. Amen”.( KS. JAN TWARDOWSKI) I jeszcze jeden fragment poetycki poświęcony Duchowi Św. , tym razem autorstwa Juliusza Słowackiego: „ O! Boże Ojców moich... Tobie chwała! Na wieki wieków - od twego sługi! Orlicy z ognia, która mnie porwała, Chwała... i wieczny hołd - i rozgłos długi (...) Jak Orzeł gniewny - Panie wiekuisty, Zleciałeś na mnie - i skrzydły przykryłeś... Szelest był wiatru i trzask był ognisty, I cisza wielka - pod ogniami”