Na Uroczystość Trójcy Świętej ( i pielgrzymkę)

2014-06-15

Gdzie i jak się spotykamy się z Trójcą Świętą?

Modlimy się:

Ojcze z nieba Boże, zmiłuj się nad nami.

Synu Odkupicielu świata Boże – zmiłuj się nad nami

Duchu Święty Boże – zmiłuj się nad nami.

- Rozpoczynamy i kończymy dzień - w imię Trójcy Świętej, rozpoczynamy podróż, siadamy do stołu w imię Trójcy Świętej.

Wszystkie modlitwy mszalne kierujemy do Ojca przez Syna w Duchu Świętym.

- Przy pacierzu rano, wieczór, a jak nie możemy to w wolnym czasie, wyznajemy wiarę w Trójcą Przenajświetszą, odmawiając Wierzę w Boga….

- Nie tylko wtedy wyznajemy, lecz zwracamy się Boga Osobowo: wierzę w Ciebie Ojcze Wszechmogący, Stworzycielu Nieba i ziemi i mojej osoby.

- Wierzę w Ciebie Jednorodzony Synu Boży, mój Zbawicielu. Wierzę w Ciebie Duchu Święty, Ożywicielu – Inspiratorze mej duszy. Wyrażamy Im w ten sposób naszą Miłość Osobową.

- Cały katechizm, tzn. doktryna religii rzymsko-katolickiej jest oparta na fundamencie Trójcy Świętej. W Liturgii wołamy:„Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie, Tobie Boże Ojcze Wszechmogący, w Jedności Ducha Świętego, wszelka cześć i chwała, przez wszystkie wieki wieków”.

- Każdy z nas może być prostym teologiem i mistykiem przypisując poszczególnym Osobom Bożym ich dzieła. Każdy kto modlitewnie i refleksyjnie rozmyśla, wnioskuje ze skutków o Ich Przyczynie, Początku i Celu Wszechświata, będzie odkrywał dzięki darom rozumu, mądrości i pobożności wewnętrzne życie Trójcy Świętej.

- Po to zaistniały i są dla także nas Siostry Karmelitanki, by na drodze kontemplacji wchodzić wgłąb Boga i pociągać nas do Niego.

- Ale czy w małżeństwie nie ,można Go tak samo znać, kochać i być szczęśliwym? A jaki jest większy cel małżeństwa, jak żyć w miłości Troistego Boga i osiągnąć ze swoimi dziećmi szczęście wieczne?

Pewien 90-letni rolnik mówi przy śniadaniu: Księże, patrzę na ten świat i widzę, jakie to wszystko jest mądre. To jest piękna mistyka: przypisywanie Osobom Bożym ich dzieła.

I tak: Osobie Ojca –przypisujemy Stworzenie świata i człowieka. Osobie Syna dzieło odkupienia i Osobie Ducha Świętego - dzieło uświęcenia. Jednak każda osoba Boża zawsze działa w Jedności z drugimi Osobami.

- Czytamy w księdze Rodzaju: „W końcu rzekł Bóg: „Uczyńmy człowieka na obraz i podobieństwo nasze”.

- Każdy człowiek jako osoba jest dziełem Trójcy Świętej. Nikt nie mógł stworzyc osoby ludzkiej jak tylko wyższa od człowieka osoba Boska.

Szpaku.

Człowiek to 3 wymiary: „psyche, soma i pneuma”. Ciało materialne bardziej przypisujemy Ojcu: wszystkie funkcje naszego organizmu, natury biologicznej, wszystkie układy: oddechowy, nerwowy, krwionośny. Wszystkie układy muszą być aktywne, bo inaczej człowiek umiera, oprócz płciowego, który może by być nieaktywny przez całe życie. Przez jedną komórkę nerwową przechodzi 4 biliony układów. Jest taka galaktyka gwiezdna o potwornej masie a wielkości pięści ludzkiej. Czyli poruszając pięścią poruszamy całą galaktyką.

- Einstein powiedział, że żyje tak, jakby wszystko było cudem. Bo jest cudem, dlatego że zostało stworzone z nicości.

Patrząc na dzieło przyrody, natury, kosmosu, możemy przypisywać Ojcu: Wszechmoc, Nieskończoność, Wieczność, a przede wszystkim Dobroć. Wszystko co Ojciec stworzył, widział, że było dobre”: dobry chleb, dobre powietrze, dobry dzień, dobre słońce, dobrą żywność i wszystkie zmysłowe przyjemności, kolory kwiatów, zapachy, smaki, dźwięki i nieskończoną różnorodność dóbr. Wszystko zaś Bóg stworzył dla dobra i szczęścia człowieka. Bo każde dobro przynosi nam mniejsze lub większe szczęście. Natomiast wiecznym szczęściem jest posiadanie dobra trwałego, czyli samego Ojca, „który jest Niebem”; Tak możemy mówić w modlitwie „Ojcze nasz”.

- Nie ma bardziej wyrazistego obrazu i Świętej jak rodzina.

Raj zaczął się w rodzinie. Cały świat został stworzony dla rodziny. Nawet sam Bóg jest dla rodziny, a cóż dopiero państwo. Bóg Ojciec rodzi odwiecznie Jednorodzonego Syna w Milości Ducha Świętego. Człowieka stworzył na podobieństwo swego Syna, który we wszystkim jest nam podobny oprócz grzechu. Najdoskonalsza wspólnota to rodzina. Wszystkie wspólnoty im bardziej chcą być doskonale, tym bardziej muszą się upodabniać do rodziny. Diabeł niszczy przede wszystkim rodzinę ustanawiając prawa państwowe przeciw Stwórcy natury, która gdy jest deptana, zemści się na ludzkości w swoim czasie.

- Jezus, Syna Boży dał nam prawdziwą wiedzę o Jego i naszym Ojcu. Mówił: „Kto Mnie miłuje, tego umiłuje Ojciec mój i przyjdziemy do niego i mieszkać u niego będziemy”. Albo:” Kto Mnie zobaczył, zobaczył także Ojca”. „Ja zawsze czynię to co się Ojcu podoba”. „Ojcze, jeśli to możliwe niech mnie ominie ta godzina, ale nie moja lecz Twoja wola niech się stanie” Diabeł natomiast mówi: „bądź wola moja”.

- Dzięki Duchowi Świętemu objawia się nam Bóg.

To poznawanie a właściwie objawianie się umysłowi jest w nas napełnianiem się Duchem Świętym. „Świątynią Ducha świętego jesteście”. Miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który jest nam dany”. „Prawdziwi czciciele będą oddawać cześć Ojcu w Duchu i Prawdzie”. Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da Wam, Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ go nie widzi i nie zna, ale wy go znacie, ponieważ w Was przebywa i z wami będzie” On Was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko co wam powiedziałem. Z mojego weźmie i wam objawi. On przekona świat o grzechu, bo nie wierzą we Mnie, o sprawiedliwości i o sądzie”.

- Św. Faustyna pisze o sobie, ze czasami kiedy odmawiała „Chwała Ojcu i Synowi, to w połowie wpadała w zachwyt, ekstazę i nie mogła tego wezwania skończyć. Mówiła, „że w jednej sekundzie jak błyskawica, poznawała wszystkie tajemnice wiary”. Albo też: „gdy wchodziłam w miłość z jedną Osobą Bożą to wchodziłam w miłość z Innymi Osobami”. Dziewczyna po 4 latach szkoly podstawowej doświadczała największej wiedzy przez Łaskę.

- Tak może poznawać każdy z nas, gdy będzie rozwijał w sobie łaskę uświęcającą, która w momencie szczytu przemienia się w intuicyjny ogląd Istoty Bożej. Łaskę Uświęcającą przypisujemy Duchowi Świętemu. Jet też ona udziałem w wewnętrznym życiu Trójcy Świętej przez wiarę nadzieję i miłość.

- Boga bardziej poznajemy Miłością niż rozumem. Saint-Exupery powiedział słynne – „widzi się sercem”. Św. Paweł mówi: „Gdybym miał wszelką wiedzę i wiarę taką, iżbym góry przenosił, a miłości bym nie miał, nic bym nie zyskał”. Najwyższe odkrycie jakie nam przekazał św. Jan Apostoł Mistyk jest to, że „Bóg jest Miłością”.

Prosty nasz chłopak, w zwyczajnej rozmowie przy ognisku powiedział znamienne słowa: Miłość to trzy: Ojciec, Syn i Duch Święty”.

Modlitwa Jezusa Chrystusa: „Ojcze spraw aby byli jedno, jak Ty we Mnie a Ja w Tobie, będzie wysłuchana i sprawi, że Duch Święty jak stworzył ład kosmosu tak sprawi, że z wszystkich narodów nastanie jedna owczarnia i jeden pasterz. Zapowiedzią tej rzeczywistości był dzień, kiedy przedstawiciele całego świata żegnali św. Jana Pawła II podczas Eucharystii na placu św. Piotra.

Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu, jak była na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen.

A. Szpaku

2 komentarzy

Dodaj komentarz